Interwencja kryzysowa Interwencja kryzysowa jest krótkoterminową formą pomocy w odpowiedzi na sytuacje nagłych i trudnych wydarzeń, trudnych do zniesienia i do zrozumienia, które prowadzą do stanu dezorganizacji, zamieszania, uniemożliwiają świadome kontrolowanie własnego życia, wyzwalają poczucie lęku, szoku, w których normalne mechanizmy radzenia sobie z trudnościami nie są wystarczające.
Według Brammera (1985, s. 94-95) doświadczamy kryzysów:
rozwojowych, np. reakcja na urodzenie dziecka, zmiana kierunku kariery zawodowej, przejście na emeryturę
sytuacyjnych, np. gwałt, wypadek samochodowy, przemoc, samobójstwo bliskiej osoby
egzystencjalnych, np. nieustępujące poczucie braku sensu życia, pustki po przekroczeniu określonego wieku, żal, że nie podjęło się w porę ważnych decyzji
środowiskowych, np. powódź, czy o podłożu politycznym, takich jak wojna
Interwencja kryzysowa obejmuje jedno lub kilka spotkań mających na celu odzyskanie podstawowego poczucia kontroli i bezpieczeństwa, przywrócenie zdolności do podejmowania samodzielnych decyzji, pomoc w uporządkowaniu emocji i myśli, wzmocnienie istniejących zasobów pomocnych do radzenia sobie z obecną sytuacją, przygotowaniu strategii działania i skierowanie do dalszej pomocy.